Maros is geboren in de voormalige mijnstad Geleen, Limburg.

​

Maros maakt voorstellingen. Plaatjes. Platen. Hij gebruikt daarvoor een fotocamera. De voorstellingen vertellen iets over mensen. Over hoe zij zich, volgens hem, tot elkaar verhouden. Over hoe zij zichzelf zien.  Niet zelden zit er een verontrustend aspect in de afbeelding. 'Ruimte', in de 'weide' zin des woords, is afwezig. Ruimte is beperkt. Ademruimte is beperkt. Handelingsruimte is beperkt. Vleugels uitslaan? Geen ruimte voor. Gekortwiekt zijn de personages.

De voorstellingen lijken op verkleedpartijen, of op een toneelklucht. Kermisachtig, grotesk, burlesk. Duidelijk geënsceneerd, bedacht. De eigen wil? Lijkt niet mogelijk, behalve als ijdele zelfoverschatting. Iemand trekt aan de touwtjes, die soms letterlijk te zien zijn. Iemand buiten beeld.

Wie? Waarom?

Knutselwerk, de omgeving. Kleintjes. Geen groots gebaar, geen ideaal dat gloort aan de horizon. Confinement. Disturbance.

Met welk doel? Wat moeten wij ermee?

​

Welkom in de werelden van

​

Tableaux Troublants.